Dzisiaj o mojej ukochanej włóczce Malabrigo... znowu- niestety zapasy się kończą, co mnie bardzo martwi;)
Ten, kto ją zna, wie czemu darzę ją takim uczuciem.
Wzór znalazłyśmy na Raverly.com,model Still tunic, kupiłyśmy i zrobiłyśmy. Poszłyśmy na totalny żywioł, paski były robione " jak wyjdą", szersze, węższe, takie i owakie.
W założeniu tunika miała być sukienką, ale przed końcem pracy uznałyśmy, że taka będzie ok- jednak wzór jest tak cudny, ze to nie ostatnia tunika w tym fasonie, więc zrobię...tfu zamówię sobie;) i sukienkę.
włóczka Malabrigo
wzór ze strony, rozm M- jest naprawdę duże.
Włóczka jest bardzo elastyczna, więc trzeba było bardzo się postarać, żeby po zmoczeniu wróciła do swojej formy, bo się bardzo wyciągnęła. Na szczęście Grażka ją uściubiła przy blokowaniu i wyszła tak jak trzeba.
Kieszenie z przodu nawiązujące do kangurki są bardzo praktyczne, świetnie maskują to i owo oraz dzięki nim tunika fantastycznie się układa. W oryginale rękawy są długie, ale ja uwielbiam długość za łokieć.
Po 3 założeniach mam następujące odczucia- włóczka jest przemiła w noszeniu- noszenie chust z tej włóczki to nie to samo. Jest bardzo wygodna, przyjemna dla ciała, ciepła, ale nie grzeje. Tunika się leje, ale w trakcie noszenia robi się większa. Pisałam, że zrobiłyśmy rozm. M, ale spokojnie mogłoby to być S, a nie jestem trzciną pochylającą się od wiatru;).
Jednak, co najważniejsze, cały czas trzyma fason. Więc w moim odczuciu ten gatunek Malabrigo nie nadaje się na ubrania. Oczywiście nie można jej też wieszać, bo się wyciągnie pewnie do ziemi;)
Wykorzystana włóczka to.
Malabrigo Sock Tiziano Red, Chocolate Amarao, Eggplant, Rayon Vert, Stonechat
I przepis na przepyszną szarlotkę
Od Grażki.
Jak się robi wg. niej szarlotkę?
- no wiesz kruche ciasto, no tak normalnie, potem kładziesz starte jabłka z cukrem i pieczesz, aż się upiecze.
No to już wiecie ;)
